İlhan Özgen’le beraber yaptığınız Sinyor Ne Diyor? ya da Nihan’la yaptığınız Salon Sporu gibi yayınlarda en keyif aldığın bölüm veya konuklardan biraz bahsetmek ister misin?

Sinyor Ne Diyor?’da İlhan’la beraber bir Dünya Kupası serisi hazırladık. Oturup 1966’dan 1994’e dek tüm Dünya Kupalarını izledik, araştırıp okuyup üzerine sohbet ettik. Socrates Dergi YouTube hesabından erişilebilir, arşivlik bir iş olduğunu düşünüyorum. Bende yeri ayrıdır o serinin. Salon Sporu’nda Koç Erdem Can’ı ve Barcelonalı Sertaç Şanlı’yı konuk aldığımız bölümleri keza öne çıkarabilirim. Socrates FC’de neredeyse her bölümden kahkahalar eşliğinde ayrılıyoruz, birini ayırmadan her bölümü tavsiye edebilirim.

Seni sıkça tenis, artistik patinaj, basketbol gibi çok farklı dallardan müsabakalarda keyifle spikerlik yaparken yakalıyoruz. Bu kadar farklı spor dalına, kulüplere, sporculara nasıl hakim oluyorsun?

Burada bir sihirli değnek yok. Sıkıcı ve basit bir cevabı var: Çalışarak. Kurallarına, efsanelerine, takımların tarihine, sporcuların koçlarına, geldikleri ülkenin mevcut siyasal iklimine, organizasyondaki sorunlara, bolca da dünya gündemine dair okuyarak. Burada yakın dönemde kaybettiğimiz, spor yayıncılığı efsanesi Halit Kıvanç’ı anmak istiyorum. İnternetin olmadığı, telefonun güç bela kullanıldığı dönemlerde dahi yayınları sayısız bilgiyle beslemeyi başarmış, gerçek bir abide. O şartlarda bu yola ışık tutanlar gerçek saygıyı hak ediyor. Mevcut internet koşullarında, birkaç dakika içinde uçsuz bucaksız bir bilgi akışına erişebildiğimiz bir denklemde sadece emek verip çalışmaya ihtiyacımız var. 

Bu kadar çok projeye dahil olan bir kişiye sormamız gereken bir diğer soru muhtemelen şu olmalı: Bu motivasyonu ve ilhamı nereden buluyorsun? Sana ne ilham veriyor?

Hikâyelerden sanırım. Öykündüğüm meslektaşlarımın hikâyelerinden, hayran olduğum sporcuların geçtikleri yollardan, Nihan’la öykümüzden… Bir de sanırım, başka bir yol bilmiyorum. Küçük yaşlardan beri her daim çok çalışmam gerektiğini düşündüm, bugünlerde de acaba diye sormamaya çalışıyorum. Yoksa bu tempoya yeniden dönemeyeceğimden korkuyorum biraz. Belki ileride, biraz daha nefes almayı seçeceğim günler gelir. Şimdilik halimden memnunum. Zorluklarına rağmen yaptığım işleri gerçekten bayıla bayıla yapıyorum, çoğu zaman iş gibi de gelmiyor hatta. Umarım böyle devam eder.

Son dönemde neler izleyip, okuyup, dinliyorsun? Bizimle paylaşmak ister misin?

Tabii ki. Son olarak Netflix’te Athena filmini izledim. Azınlıklara, kolluk fikrine, aileye ve acılara dair tansiyonu çok yüksek bir film. Nefessiz kaldığım kısımlar oldu. House of Dragons’ın ilk sezonunu bitirdim, Game of Thrones’u geç izlemiş biri olarak beklediğimin üzerinde bir devam yapımı buldum karşımda. Son olarak kıymetli dostum Tuğçe Merve Aytaç’ın tavsiyesiyle This is Us adlı diziye başladım, henüz birkaç bölüm oldu ama şimdiden şiddetle tavsiye.

Deniz Göktaş’a dair ne bulursanız tüketin bence. Benim gibi stand-up seviyorsanız, yerli içerikler arasında eşi benzeri yok. Gösterisine de gittim ama ilk tanışma için podcast’leriyle başlayabilirsiniz. Broken Bells grubunu çok severim, onların yeni albümüyle beraber bu aralar yerinden onlara sardım. Okuma tarafında dilimize Çok Yönlü adıyla çevrilen David Epstein’in meşhur kitabını not düşeyim. Alışılagelmiş teamüllerin aksine, aynı şeyi tekrarlamaya dayalı öğrenme yerine, farklı taraflardan beslenmenin kariyer yolculuğunda daha doğru bir rota olabileceğini detaylarıyla inceliyor.